Monday, June 27, 2011

Kucing

Assalamualaikum.

Tadi di kedai makan (sekarang ni memanjang makan kat kedai je tssk) nampak ada bapa mendukung anak perempuan umur lebih kurang setahun lebih atau mungkin hampir 2 tahun, bermain-main dengan anak kucing. Anak kucing tu nampak macam kucing belaan, bersih je. The little girl seemed hesitate to touch the kitten, but the excitement clearly shows on her face. Si bapa beria-ia meyakinkan anaknya untuk bermain dengan anak kucing comel gila tu.

Comel betullah. Terus terasa loser.

AKU TAKUT KUCING. Ailurophobia.

Takut yang tahap meremang bulu roma jika dihampiri kucing, walaupun kucing belaan yang sehabis comel. Takut yang tahap boleh rosak mood dan naik angin bila dipaksa pegang atau diacah-acah dengan kucing. Aku suka tengok sahaja, tapi tak boleh pegang langsung. Ironinya, Suami dan keluarga beliau sangat-sangat-sangat suka kucing T__T

"Nanti anak mesti suka Abang.."

"Kenapa?"

"Abang boleh layan dia main dengan kucing.."

:(

Aku tak tahu sejak bila, tapi mungkin semasa kecil aku pernah ada pengalaman buruk dicakar kucing atau apa. Sebab aku perasan juga, anak buah aku Asha tu dulu suka sangat kucing, tapi bila besar (sekarang 4 tahun) dia jadi takut betul dengan kucing. Sampaikan dengar bunyi kucing pun dah bulat je mata dia memandang kami menunjukkan ketakutannya.

Sebenarnya bukan dengan kucing je, dengan semua binatang pun aku tak berani. Rasa tak lengkap hidup kan, bila tak dapat jadi orang yang menyayangi binatang?

Orang cakap, the best way to get over your biggest fear is, facing it. I've tried, facing the fear. But I failed miserably.

Is it possible untuk orang yang takut kucing, boleh jadi suka dan berani pegang kucing??



2 comments:

Syafiqah Takiyudin said...

Saya pun takut kucing sebab masa kecik2 pernah kena cakar kat muka. :(

Husna Hadzarami said...

I guess I've experienced that too when I was a little girl :'(